Emre Aydın - Aksamlarda Parmak Izlerin
Ne kaldı, biliyor musun ?
Akşamlar kaldı, akşamlarda parmak izlerin,
Toplandım, çektim gittim sandım,
Gidememişim gidemiyorum.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Olasılıklar, sakladıkların,
Kırıp döktükçe silinir sandıklarım,
Silememişim, silemiyorum.
Sön anlama beni, beni hiç anlama,
Bir kibrit çöküyüm.
Rüzgarında ben alıştım zamanla
Kendime çarpmaya,
Beni hiç anlama.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Akşamlar kaldı, akşamlarda parmak izlerin,
Ve ben kaldım, eskimiş bir ben,
Ve yüzümde parmak izlerin.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Olasılıklar ve sakladıkların,
Kaçıp gidince biter sandıklarım,
Kaçamamışım kaçamıyorum.
Sön anlama beni, beni hiç anlama,
Bir kibrit çöküyüm.
Rüzgarında ben alıştım zamanla
Kendime çarpmaya,
Beni hiç anlama.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Akşamlar kaldı, akşamlarda parmak izlerin,
Toplandım, çektim gittim sandım,
Gidememişim gidemiyorum.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Olasılıklar, sakladıkların,
Kırıp döktükçe silinir sandıklarım,
Silememişim, silemiyorum.
Sön anlama beni, beni hiç anlama,
Bir kibrit çöküyüm.
Rüzgarında ben alıştım zamanla
Kendime çarpmaya,
Beni hiç anlama.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Akşamlar kaldı, akşamlarda parmak izlerin,
Ve ben kaldım, eskimiş bir ben,
Ve yüzümde parmak izlerin.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Olasılıklar ve sakladıkların,
Kaçıp gidince biter sandıklarım,
Kaçamamışım kaçamıyorum.
Sön anlama beni, beni hiç anlama,
Bir kibrit çöküyüm.
Rüzgarında ben alıştım zamanla
Kendime çarpmaya,
Beni hiç anlama.
0 yorum:
Yorum Gönder